
در اواسط قرن ۱۸, گلدن رتریور ها در بریتانیای کبیر زیاد شدند. Lord Tweedmouth of Guisachan اولین سگ نر گلدن رتریور خود را خریداری کرد و سعی کرد با جفت گیری آن با نژاد Tweed Water Spaniel, سگ بهتری از نظر توانایی پیدا کردن پرندگان بوجود آورد. این اصلاح ژنی در طول سالیان متمادی منجر به ظهور گونه جدیدی از Tweed Water Spaniel به نام Setters یا Bloodhousd ایرلندی شد. شکاربان Lord Tweedmouth از سال ۱۸۳۵ تا ۱۸۹۰ رکورد پرورش این سگ ها که بعدا به نام گلدن رتریور شناخته شدند را در دست داشت. نژاد گلدن رتریور اصالتا برای جمعآوری مرغ ابی شکار شده محبوبیت داشته است. با اینکه هنوز هم برای این هدف نگهداری می شوند ولی جایگاه شان را در مناطق بیشماری حتی خارج از انگلستان حفظ کرده اند.
گلدن رتریورها قدی بین 21.5 تا 24 اینچ و 50 تا 80 پوند وزن دارند و نرها از ماده ها بلندتر هستند. طبعی مهربان، مشتاق و گوش بزنگ دارند. چشم هایشان تیره و صمیمی و گوش ها آویزان و نرم است. بدن قوی دارند طوریکه می توانند تمام روز کار کنند. موهای بدنشان پرپشت و و در اندازه ی متوسط است و زبر و ابریشمی نیست.
در اطراف گردن, جلوی قفسه سینه, روی پاها و دم دسته ای از موهای تزیینی روییده اند. موها نرم و لطیف است. رنگ بدن در طیف طلایی، از روشن تا تیره متفاوت است ولی طلایی کم رنگ و یا بسیار تیره کمتر مورد توجه قرار می گیرند.
مشخصات ظاهری
بدن
گلدن رتریور ها نسبتا درشت هیکل هستند و بدن تنومندی دارند. خط بالایی بدن صاف و گردن عضلانی اش کوتاه است. دم هم تراز با بدن بدون پیچ خوردگی در انتها تا پای عقبی ادامه دارد. دنده ها بلند و کشیده هستند. شانه ها بلند و به سمت عقب کشیده شده است.
آرنج در نزدیک بدن قرار گرفته است. پاهای جلویی صاف و استخوانی است. کاسه زانو به خوبی خم می شوند و زانو به سمت پایین ممکن است کمی پیج بخورد. استخوان کف پا از پشت عمودی به نظر می آید. پاهای سگ مثل گربه گرد است و طول گردن خشک و عضلانی اش تقریبا زیاد است.