پودل: هرآنچه باید در مورد نژاد سگ پودل استاندارد بدانید

[vc_row][vc_column width=”7/12″][vc_column_text]پودل استاندارد ، یک نژاد قدیمی از سگ هاست که نامش از واژه فرانسوی “pudel” به معنای “شیرجه در آب” برآمده است. این سگ ، عمدتاً به عنوان شکارچی در آب کاربرد داشته و در کشور فرانسه، پرورش یافته است. در حقیقت، موهای این سگ با هدف تسهیل فرآیند شنا در آب، پیرایش و کوتاه می شده است. این نژاد در کشور فرانسه بسیار مشهور و پرطرفدار می باشد. در قرن نوزدهم، پودل های استاندارد به عنوان سگ شکارچی در فرانسه، آلمان و بریتانیای کبیر پرورش داده می شده اند و مورد استفاده بوده اند؛ اما بعدها توانایی آن ها در انجام مهارت های نمایشی و دوستی و همراهی با انسان نیز کشف شد. پودل استاندارد، گونه اصیل نژاد پودل است که متعاقباً، گونه های عروسکی و مینیاتوری از آن پرورش یافته اند. این نژاد در اواخر قرن نوزدهم، به ایالات متحده آمریکا وارد شد.

مشخصات ظاهری

بدن

پودل، یک سگ با جثه متوسط تا بزرگ، با بدنی ورزیده و عضلانی است که فُرم کلی بدنش، زاویه دار و خوش ترکیب است. قسمت سینه، تا مفصل آرنج پایین آمده است و استخوان سینه نیز مرتفع و خوش ترکیب است. قسمت پشت یا کمر این حیوان، کوتاه، قوی و صاف است و کتف ها نیز ابعاد متوسط دارند. قسمت باسن پودل ها، نسبتاً گِرد و مدوّر و فاقد شیب می باشد و شکم نیز صاف و مسطح است. دُم، هم راستا با سطح کمر قرار گرفته و در برخی کشورها، تا یک سوم طول اولیه خود کوتاه می شود؛ این در حالی است که دُم سگ هایی که موهایشان ریسمان مانند است، کوتاه نمی شود. پاهای پودل ها، صاف و خوش زاویه است. پنجه های کوچک، بیضی شکل و قوی این حیوان دارای شکل طاقچه مانند و سفت هستند و بافت کف دست و پاها نیز سخت و محکم می باشد. اندازه گردن پودل ها، متوسط و شکل آن کمان مانند و بیضی است و سر حیوان به گونه ای روی آن قرار گرفته که غرور و صلابت خاصی به چهره اش بخشیده است. پودل های استاندارد، 13.75 تا 17.75 اینچ (35 تا 45 سانتی متر) قد دارند؛ و این در حالی است که قد پودل های بزرگ، بین 17.75 تا 22.75 (45 تا 58 سانتی متر) متغیر می باشد.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”5/12″][bsf-info-box icon=”Defaults-info-circle” icon_size=”32″ icon_color=”#ed145b” title=”مشخصات نژاد پودل استاندارد” pos=”square_box” box_border_style=”outset” box_border_width=”2″ box_border_color=”#ed145b” title_font_style=”font-weight:bold;” title_font_size=”desktop:26px;” title_font_line_height=”desktop:35px;”]

کاربرد: شکارچی، دوست و همراه

زادگاه: فرانسه

اندازه: بیش از 15 اینچ قد؛ 50 تا 75 پوند وزن

طول عمر: 12 تا 14 سال

فعالیت فیزیکی لازم: تمرینهای روزانه پرتحرک

تربیت پذیری: نیاز به تمرین ها و آموزش های چالش برانگیز دارد.

پیرایش و شانه پذیری موها: دشوار

سطح فعالیت: بالا

محل مناسب نگهداری: خانواده‌های فعال و پرانرژی و در یک خانه روستایی یا خارج شهر

نیازهای خاص: فعالیت فیزیکی، پیرایش حرفه‌ای، تربیت

بیماری‌های رایج: بیماری آدیسون، نفخ، صرع، دیسپلازی مفصل ران، دررفتگی مفصل زانو، بیماری های کلیوی، اختلالات پوستی، ، مشکلات تیروئید.[/bsf-info-box][/vc_column][vc_column][vc_column_text]

سَر

سر پودل ها، کشیده و بلند با اندکی انحنای ظریف است؛ و البته اصلاً ناهنجار و بدترکیب نیست! پوزه حیوان، تنها اندکی از جمجمه بزرگتر و طویل تر است. پودل ها، یک استخوان پس سری نیز در جمجمه خود دارند. پُل بینی در این نژاد، صاف و راست است و لب ها معمولاً خُشک و به هم چسبیده هستند و ضخامت زیادی ندارند. گوشه های دهان، فاقد زاویه تیز و قابل تشخیص می باشند. گوش های آویزان این نژاد، حداقل تا کناره های دهان پایین می آیند. در این نژاد، گوش ها همسطح با چشم ها می باشند؛ به صورت آزاد از دو طرف سر آویزان هستند؛ و نباید تاخورده باشند. چشم های این نژاد، نسبتاً کَج و شیب دار برروی صورت قرار گرفته اند و نزدیک به نقاط منحنی صورت هستند. پودل ها دارای آرواره های قیچی مانند می باشند.

 

پوشش مویی

پودل ها دو نوع پوشش مویی مختلف دارند. متداول ترین پوشش این نوع نژاد، پوشش مویی فِردار یا مجعد است که از موهای ظریف، پرپشت، فنری و پشم مانند تشکیل شده و هیچ پوشش زیرینی در زیر آن لایه وجود ندارد. پودل هایی که موهای آن ها بعد از مدتی به موهای طناب مانند تبدیل شود، بسیار نادر هستند. این نوع پودل ها نیز دارای موهای متراکم و پشم مانند می باشند. این نوع از نژاد پودل معمولاً در نمایش ها و مسابقات نمایشی حاضر می شوند؛ و طول هر ریسه از موی طناب مانند آن باید حداقل 7.5 اینچ (20 سانتی متر) باشد.

[/vc_column_text][us_single_image image=”7075″ size=”full” align=”center”][vc_column_text]

رنگ

کشورهای عضو FCI، مجاز به پرورش پودل ها در رنگ های سفید، مشکی، زردآلویی، قهوه ای و خاکستری می باشند. رنگدانه های پوست حیوان نیز باید با رنگ موها تطابق داشته باشد؛ به عنوان مثال حیوانات مشکی، خاکستری و سفید باید بینی مشکی و حیوانات زردآلویی و قهوه ای باید بینی قهوه ای داشته باشند. در برخی از کشورها، گاهاً پودل هایی با رنگ های کِرم و قرمز تیره و همچنین ترکیب مشکی- برنز یا مشکی- نقره ای نیز دیده می شود. این رنگ ها توسط FCI به رسمیت شناخته نشده اند؛ اما برخی کشورهای عضو سازمان و کشورهای دیگر مجاز به پرورش این رنگ ها نیز هستند.[/vc_column_text][us_single_image image=”7077″ size=”full” align=”center”][vc_column_text]

خلق و خو پودل استاندارد

ویژگی شخصیتی

پودل های استاندارد و بزرگ، بسیار باهوش و زیرک، بازیگوش، وفادار و مهربان هستند. این حیوانات کاملاً سرزنده و پرتحرک، متین و مهربان هستند و شدیداً به صاحب و اعضای خانواده خود وابسته و وفادار می باشند. پودل ها، سگ هایی چابک و محتاط هستند؛ و به ندرت وسایل و محیط خانه را به هم می ریزند. از گذشته تا کنون، این باور وجود داشته است که پودل ها، مخصوص خانم های خشک و عصا قورت داده است؛ اما این قضاوت و باور، به هیچ وجه مستحق این نژاد نیست. پودل ها نسبت به رفتارهای خود سختگیر هستند و حیواناتی خونسرد، شجاع و پرقدرت می باشند؛ به طور کل، میتوان گفت هر چه که باشند، به هیچ وجه ضعیف و زودرنج نیستند. این نژاد، اصلاً خشک و بداخلاق نیست و اتفاقاً، رفتارهایی خودانگیخته و جالب از خود نشان می دهد. به رغم آنکه پودل ها در پاره ای از اوقات، بیش از حد عادی پارس می کنند، اما چندان هوشیار و محتاط نیستند. در کنار همه ی این ها، باید اقرار کنیم که پودل ها، سگ هایی بشّاش و خوش برخورد می باشند. روحیه شاد و سرزنده این حیوان، روشنی و امید را به هر خانه ای خواهد آورد. پودل بزرگ، یکی از باهوش ترین نژادهای سگ است.

رفتار اجتماعی

پودل های استاندارد و بزرگ، معمولاً به راحتی با سگ های دیگر کنار می آیند. به عبارتی، حضور حیوانات خانگی دیگر، مثل گربه، در منزل نباید مشکل ساز باشد؛ البته به شرط آنکه حیوان در سنین پایین، مهارت برقراری ارتباط اجتماعی را یاد گرفته باشد. اکثر پودل های استاندارد و بزرگ، با کودکان نیز سازگار هستند. این حیوان، ورود افراد غریبه و میهمان را اعلام می کند؛ اما این واکنش، کاملاً طبیعی و عادی است. برخی از پودل های بزرگ، در صورت بروز مشکل برای صاحب خود، از ایشان دفاع می کنند؛ اما این ویژگی برای تمام انواع و گونه های پودل ها صدق نمیکند.

مراقبت های عمومی

پیرایش و مراقبت از مو

پیرایش و رسیدگی به موها، یکی از مسئولیت های مهم در نگهداری پودل هاست. این حیوان، ریزش مو ندارد؛ بنابراین، هیچوقت مشکل وجود مو در منزل یا روی لباس نخواهید داشت. موهای سست حیوان، به بدنش می چسبند و شما نباید با برس یا شانه، آن ها را از بدن جدا کنید. موهای سگ های مسابقه ای یا نمایشگاهی، باید به شکل خاص کوتاه شود؛ به همین دلیل، پیرایش موی این نوع از سگ ها بسیار دشوار خواهد بود و زمان و انرژی بسیاری باید برای حفظ ظاهر و کیفیت موهای آن ها صرف شود. به همین علت، کسانی که قصد دارند سگ های خود را به مسابقات و نمایشگاه ها وارد کنند، باید پیش از خرید سگ با متخصصان پرورش نژاد مشورت و گفتگو کنند. صاحبان پودل های استاندارد، سگ های خود را ماهانه نزد پیرایشگر حرفه ای می برند؛ کسانی که قصد خرید این نژاد را دارند، باید کاملا از هزینه های بالای پیرایش و مراقبت از موهای این حیوان آگاهی پیدا کنند. ما بین جلسات پیرایش، موهای سگ باید یک روز درمیان شانه شوند تا از ریزش مو جلوگیری به عمل آید. این کار، روزانه نیم ساعت زمان از شما خواهد گرفت. علاوه بر این، موها باید حدوداً یک بار در ماه شستشو شوند و سپس با سشوار، خشک شده و شانه بشوند. سرعت رشد موها در این حیوان، نسبتاً زیاد است و این بدان معناست که موهای یک سگ مسابقه یا نمایش باید جدا از این جلسات پیرایش و رسیدگی، حداقل یک بار در ماه کوتاه شود.

اگر صرفاً برای داشتن یک همراه و دوست، سگ پودل را انتخاب کرده اید و علاقه ای به نمایش دادن آن ندارید، عمل رسیدگی و مراقبت از موهای حیوان چندان برایتان پرزحمت نخواهد بود و شما مجازید که هر نوع سبک و مدلـی را که دوست دارید برای موهای حیوان انتخاب کنید (مثل سبک های فانتزی). هرچه موهای سگ کوتاه تر باشد، زمان و انرژی کمتری برای رسیدگی به آن ها نیاز خواهد بود. اما اگر موهای سگ بلند باشند، ضرورتاً باید هرچند وقت یکبار به متخصص پیرایش سگ ها مراجعه کنید. شما باید هر 6 هفته یک بار، سگ خود را نزد پیرایشگر ببرید که البته این زمان، بستگی به کیفیت و سرعت رشد موها نیز دارد. به هیچ وجه از شستشوی موی سگ غافل نشوید؛ زیرا موهای این حیوان، به سرعت کثیف می شوند و بعد از مدتی، چرب میشوند. ناخن های پودل را کوتاه نگه دارید و هر از چندگاهی او را نزد پزشک ببرید تا دندان هایش معاینه شوند. در برخی انواع پودل ها، در داخل گوش نیز مو رشد می کند. این موها باید از گوش حیوان خارج شوند؛ زیرا رشد بیش از حد مو در گوش های آویزان این حیوان، میتواند منجر به افزایش حرارت در گوش و بروز عفونت شود. افرادی که پیرایش و مراقبت از موهای سگ را یک دردسر و عذاب عظیم می دانند، باید فکر نگهداری از یک پودل را از سر بیرون کنند.[/vc_column_text][us_gallery ids=”7084,7083,7082,7081,7080,7079,7078″ columns=”8″ indents=”1″ img_size=”thumbnail”][vc_column_text]

آموزش

پودل های استاندارد و بزرگ، بسیار باهوش و مشتاق به یادگیری هستند؛ به همین دلیل، تربیت و آموزش این حیوانات اصلاً کار دشواری نیست. همواره با حیوان، صریح و منصفانه صحبت کنید و بر رفتارهای خود، مصر باشید. پودل ها نسبت به لحن و بلندی صدای شما، بسیار حساس هستند و شما میتوانید با اضافه کردن چاشنی تفریح، تنوع و جایزه، دستاوردهای بسیاری در زمینه تربیت و آموزش حاصل کنید. استفاده از روشهای خصمانه و سخت گیرانه، قطعاً نتایج عکس به بار خواهد آورد.[/vc_column_text][us_separator][vc_column_text]

[/vc_column_text][us_separator][vc_column_text]

فعالیت فیزیکی

این پودل ها، نیاز به مقدار زیادی فعالیت و تفریح فیزیکی دارند و بسیار قوی و پرانرژی هستند. در کنار پیاده روی های روزانه، شما میتوانید به حیوان اجازه دهید که مدتی از روز را بدون قلاده و آزادانه به بازی بپردازد. این حیوانات، عاشق توپ بازی و پرتاب-دریافت توپ هستند و بیشترشان هم از شنا کردن لذت می برند. اگر یک روز، تفریح و فعالیت فیزیکی را منتفی کنید، پودل به راحتی با شرایط کنار خواهد آمد. پودل ها، در خانه های ویلایی و خارج شهر، بیش از خانه های شهری احساس راحتی می کنند و از تغییرات آب و هوایی نیز تأثیر چندان نمی گیرند. اما به یاد داشته که پودل ها برای خوشحال بودن، فقط تمرین و فعالیت فیزیکی نمیخواهند؛ و قطعاً نیازهای دیگری هم دارند. این نژاد، مشخصاً برای شرکت در ورزش های مخصوص سگ مانند پرتاب توپ و مهارت چابکی مناسب هستند. امروزه، پودل ها از کارکرد اصلی خود دور شده اند و به ندرت برای شکار به کار می روند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]