پرشین بای کالر :

شاید دیده باشید که هر گربه مو بلندی که تیکه ای موی سفید داشته باشد را در فیلم های ترسناک استفاده میکنند . اگرچه که گربه های کمی هستند که قسمتی از بدنشان موی سفید نباشد ولی پرشین بای کالر را همچنان می توان به عنوان شخصیت فیلم ترسناک در نظر گرفت . بای کالر با پاها ، قفسه سینه ، قسمت زیرین و پوزه سفید رنگ همانند پرشین تورتویزشل وسفید در طبقه ” سایر پرشین ها ” محسوب میشوند که اخیرا گسترش دهندگان نژاد در پی این هستند که این نژاد را به طور جداگانه و جدی تری طبقه بندی کنند . حالت ایده آل برای قرار گیری رنگ سفید در بای کالر حالت V شکل است که از بالای بینی آن ها آغاز میشود .

پرشین تورتویزشل و سفید :

تورتویزشل کلاسیک و معمولی که به رنگ مشکی و قرمز است که گاهی ممکن است قسمتی موهای سفید نیز در آن ها ظاهر شود که این مساله در صورتی است که آن ها مرتب و آراسته باشند . در آمریکا به آن ها “کالیکو” به معنای پارچه کتان نیز گفته میشود . در انگلستان نیز به آن ها “چینتز” گفته میشد که امروزه دیگر کاربردی ندارد . در آمریکا نوعی استاندارد خاص برای قرار گیری رنگ سفید در این نژاد وجود دارد که در صورت وجود این استاندارد ها ، این گربه ها را در این دسته قرار میدهند ولی در انگلستان هر نوع ترکیبی از رنگ سفید قابل قبول است .

پرشین تَبی :

این نوع نژاد در صورت آراسته بودن حالت پفی اغراق آمیزی دارد . این گربه در طبقه سایر نژاد ها قرار گرفته است . به دلیل پوشش این نژاد ، صاحبین آن ها باید دقت بیشتری در شانه کردن و مراقبت از آن ها به خرج دهند . استانداردی که در این نژاد باید وجود داشته باشد شامل لکه های تیره در دم و کف پاهاست . رنگ اصلی پرشین های تبی قهوه ای ، قرمز و نقره ای است . نژاد های قوی و خوب تبی امروزه در سر تا سر جهان در حال گسترش هستند . تبی قرمز ، با رنگ زنجبیلی خود و چشمان هم رنگ پوستش یکی از معروف ترین نژاد های گربه پرشین است . نژاد تبی نقره ای نیز به رنگ چشمان متفاوتش معروف است .

پرشین چین چیلا :

در سال 1882 میلادی گربه ماده آنگورا سفید با یک گربه هم رنگ خود که نژاد مشخصی هم نداشت جفت گیری کردند که نتیجه آن اولین گربه ماده نژاد چین چیلاست که بدن او هنوز در موزه تاریخ طبیعی لندن نگه داری میشود . پوشش نژاد چین چیلا کاملا سفید است به جز در قسمت هایی از سر ، دم و پا که مقداری با رنگ سیاه ترکیب شده است . این نژاد به دلیل رنگ سفیدش ممکن است به مثال پری قصه ها باشد اما از نظر سایز اصلا این گونه نیست و اندازه این نژاد متوسط رو به بزرگ است .

پرشین طلایی :

این نژاد ممکن است در سال 1920 از پرشین چین چیلا نشات گرفته شده باشد . گونه مدرن این نژاد از واردات چین چیلا در سال 1970 از آمریکا به انگلستان و ترکیب آن با یک گونه نیوزلندی به وجود آمده است . پشت ، دم و سر این گربه باید رنگ هایی از عنصر قهوه ای را در خود داشته باشند تا بتوانند رنگ طلایی را پدیدار کنند . توله های این نژاد در ابتدا ممکن است نشانه هایی از پرشین تبی نیز داشته باشند .

پرشین Shaded silver :

این نژاد از گربه از جفت گیری چین چیلا با یک نژاد هم رنگ خود و البته مو بلند در جهت ارتقا سایز و رنگ به وجود آمده است .

این نژاد ، نسبت به چین چیلا ، رنگ تیره تری دارد . پوشش این نژاد سفید با سایه هایی از رنگ سیاه است که به آرامی از پشت به جلوی این گربه تغییر رنگ میدهد .  در آمریکا این نژاد را با بهترین نژاد ممکن آن ترکیب میکنند تا بتوانند دوباره نژاد چین چیلا را به وجود آورند . با توجه به اسناد و شواهد ، توله های چین چیلا و پرشین Shaded silver  هردو در یک مکان متولد شده اند .

پرشین دودی :

این نژاد ترکیبی از چین چیلا ، پرشین سیاه و آبی است . پرشین دودی قدیمی و اصیل بیشتر به رنگ مشکی و آبی بود ولی نژاد امروزی به دلیل تغییر ژنتیکی در طیف های مختلف رنگ دیده میشود که رنگ مشکی آن اولین رنگ پدیدار شده بود .

نژاد دودی آبی بیشتر به عنوان حیوان خانگی نگهداری میشود و قابلیت گربه های نمایشی را ندارد . گربه های پرشین دودی ، بیشترین تفاوت را با یک دیگر دارند . پوشش زیرین آن ها باید به سفید ترین حالت ممکن باشد و لایه رویی را باید رنگ اصلی آن به صورت طیف قرار گرفته باشد . در تمام پرشین های دودی ، تیره ترین قسمت ها بر روی پشت ، سر و پا هستند و روشن ترین قسمت ها در حاشیه بدن ، پهلو ها و گردن قرار دارند .

پرشین کامئو :

نژاد کامئو به عنوان یک اتفاق دوس داشتنی و نادر محسوب میشد تا این که در سال 1950 میلادی در آمریکا شناخته شد و شروع به گسترش پیدا کردن کرد . . توله های این نژاد که به رنگ کرم هستند از نژاد ترتویزشل ها هستند . رنگ کامئو ها آن ها را به دو دسته تقسیم میکند . دسته اول کامئوهای صدفی هستند که بسیار نرم تر به نظر میرسند و طیف رنگی آن ها نیز کمرنگ تر است . دسته دوم شیدید کامئوها (Shaded cameo) هستند که رنگ های تیره تری در آن ها وجود دارد و از نظر رنگی ترکیبی از چین چیلا و کرم و قرمز هستند .

پرشین کالر پوینت ( هیمالین ) :

تمامی نژاد های پرشین مو بلند تا به این جا طبق رنگ ، پترن و نژاد های تشکیل دهنده آن ها طبقه بندی شده اند .

اولین پرشین های کالر پوینت یا هیمالین ، از ترکیب پرشین مو بلند و گربه هیمالین تشکیل شده اند . به همین دلیل در آمریکا این نژاد را به گربه هیمالین نیز میشناسند . طرح روی پوشش این نژاد شبیه گربه سیامی است و نتیجه این ترکیب ، گربه پرشین مو بلندی است که طرح هایی از گربه سیامی دارد . برجستگی های این گربه مانند پوزه ، پاها و صورت رنگی هستند و تفاوت رنگی محسوسی بین برجستگی ها و بدن این نژاد دیده میشود .

تغییرات گربه سیامی به این نوع از گربه پرشین تقریبا از قبل جنگ جهانی دوم به وجود آمد اما تا سال 1957 دیده نشدند .

نژاد کالر پوینت امروزه حتی از پرشین آبی نیز محبوب تر و شناخته شده تر هستند .

تمام گربه های پرشین (که به طور رسمی به عنوان گربه مو بلند پرشین شناخته می شوند ) دارای استخوان بندی و فرم بدنی یکسانی هستند .  صورت آن ها پخ و مسطح است و همگی بینی کوتاه و گوش های کوچکی دارند . قفسه سینه گربه پرشین ، وسیع و بزرگ است و پاهای بسیار قوی و محکم و پنجه های بزرگی دارند . همچنین تمامی آن ها پوششی یک دست و نرم و صاف دارند که البته موهای دور گردنشان کمی با بقیه نقاط متفاوت است . گربه پرشین دمی بلند و پشمالو دارد .

گربه موبلند پرشین رنگ ها و نژاد های متنوع زیادی دارد . در کشوری مانند ایالات متحده آمریکا تمامی این رنگ ها و نژاد ها در یک طبقه بندی قرار میگیرند اما در انگلستان هر رنگ از این نژاد به طور جداگانه ای طبقه بندی میشود .

نژاد گربه پرشین از قدیمی ترین نژاد های شناخته شده گربه در دنیا به حساب می آید. نژاد گربه پرشین ، به خودی خود در مناطق سردسیری آسیای میانه به وجود آمده است. سپس به تدریج به واسطه جفت گیری با سایر نژاد ها، توسعه پیدا کرده اند .

اجداد گربه پرشین امروزی ، که بسیار قوی بوده اند و موهای بلند طوسی رنگی داشته اند در دهه 1600 میلادی  از پرشیا ( ایران امروزی ) به اروپا برده شده اند و نژاد سفید ابریشمی گربه های آنگورا ( یک نژاد متفاوت از آنگوراهای امروزی )  از سمت ترکیه وارد اروپا شدند .

امروزه بیش از 60 مدل و رنگ از نژاد گربه پرشین در سرتاسر دنیا وجود دارد .

گربه پرشین سیاه :

به نظر میرسد که نژاد پرشین سیاه از اولین نژاد های گریه پرشین است که از دهه 1600 تا کنون قدمت دارد . امروزه این نوع نژاد در بین پرشین ها رایج نیست .

به طور استاندارد رنگ این نژاد سیاه زغالی است و هیج نشانه ای از رنگ رفتگی یا سایر رنگ ها در آن دیده نمیشود . توله های این نژاد ممکن است به رنگ طوسی باشند و این رنگ تا 6 یا 8 ماهگی طبیعی است اما بعد تر اگر رنگ ها به مشکی بر نگردد غیر طبیعی است.

برای آن که رنگ این نژاد همچنان مشکی براق و یک دست بماند باید آن ها را در محیطی خنک ، خشک و دور از نور مستقیم نگهداری کرد. هوای مرطوب و نور مستقیم باعث میشود که رنگ مشکی آن ها به مرور زمان محو شود.

پرشین سیاه مانند سایر پرشین ها مهربان و با وقار است ولی به نسبت پرشین های سفید علاقه و ظرفیت بیشتری برای بازیگوشی دارد .

پرشین آبی :

در اواخر دهه 1800 میلادی، پرشین های آبی به ناگهان به عنوان حیوان خانگی محبوبیت خاصی پیدا کردند و به قیمت های بالایی خرید و فروش میشدند. آن ها خیلی زود به حیوان مورد علاقه اروپایی ها تبدیل شدند . ملکه ویکتوریا انگلستان صاحب 2 پرشین آبی بود، شلسویگ هولشتین ( از سران آلمانی ) بسیار علاقه مند به این نژاد بود و ادوارد هفتم نیز مدال هایی را به این حیوان به عنوان گران قیمت ترین حیوان آن دوره اهدا کرد .

یکی از دلایلی که گربه پرشین آبی به محبوبیت خاصی رسیده است می تواند این باشد که بیشترین شباهت را به گربه پرشین اولیه ای که در سال 1600 میلادی به اروپا آورده شد دارد .

جهش ژنتیکی در این نژاد که به این شکل در آمده است در جزیره مالتا در مدیترانه صورت گرفته است و به همین دلیل است که گاهی به این نژاد پرشین آبی مالتی نیز گفته می شود .

رنگ آبی-طوسی این نژاد رقیق شده ای از رنگ سیاه است.

پرشین آبی همیشه به دلیل روحیه اجتماعی ، شخصیت بالا و توانایی بالای آن در ارتباط گرفتن با انسان ها، بسیار مورد توجه و استقبال هستند .

پرشین شکلاتی :

ریشه ای از گربه سیامی در پرشین شکلاتی وجود دارد که می تواند دلیل تیزی و تندی این نژاد باشد. سیامی شکلاتی رنگ با نژاد پرشین آبی ترکیب شده اند و رنگ پرشین شکلاتی را به وجود آورده اند . نژاد پرشین شکلاتی به تدریج و به آرامی جای خود را در میان نژاد های پرشین باز کرد. یک پرشین شکلاتی ایده آل آن است که رنگ قهوه ای مایل به تیره و یک دستی دارد و بر روی موهای آن اثری از رنگ سفید و یا لک دیده نمی شود. توله های این نژاد اول ممکن است به رنگ خاکستری باشند ولی بین 6 تا 9 ماهگی این رنگ از بین خواهد رفت. چشمان آن ها مسی رنگ هستند و نباید رنگ آن ها به سمت طلایی یا سبز میل کند .

پرشین لیلاک :

پرشین لیلاک مانند نژاد پرشین شکلاتی ترکیبی از نژاد سیامی و پرشین آبی است . این میتواند دلیل این موضوع باشد که روحیه قوی و مستقل حیرت انگیزی دارد ولی بسیار سریع با صاحبش خو میگیرد .

نژاد اصیل و استاندارد پرشین لیلاک پوششی کلفت و براق دارد که رنگ و تناژ گرمی دارد که هیچگونه لک یا موی سفیدی در آن دیده نمی شود .

چشمان آن ها گود و فرو رفته با مژه های سیاه مایل به بنفش است. پنجه ها و بینی این نژاد هم رنگی تیره مایل به بنفش دارد. از جفت گیری یک پرشین لیلاک و لیلاک دیگر است که توله لیلاک متولد خواهد شد . این ویژگی برای تمام نژاد های گربه دیگر نیز صادق است به جز نژاد سیامی کوتاه موهای شرقی و نژاد کوتاه موی انگلیسی .

پرشین تورتویزشل (لاک پشتی) :

رنگ پرشین توتویزشل ترکیبی محو از سیاه ، قرمز و قرمز کم رنگ است .

رنگ غالب و اصلی این نژاد از طرف ژن های گربه مادر گرفته میشود . اگر هردو ژن XX گربه مادر حامل رنگ قرمز باشند ، گربه متولد شده نیز رنگ غالبش قرمز خواهد بود . ولی اگر فقط یکی از ژن های XX حامل قرمز باشد ، رنگ گربه متولد شده ترکیبی از قرمز با رنگ یا رنگ های دیگر خواهد بود .

به دلیل پیچیدگی ترکیب ژن و تعیین رنگ این نژاد اکثر پرشین های این نژاد ماده هستند. تورتویزشل گاهی با عنوان تورتویز نیز شناخته می شوند که گاهی در نژادهای ترکیبی دیگری مانند تورتویز شکلاتی ، آبی-شکلاتی و لیلاک-شکلاتی نیز دیده می شوند و همانطور که میبینید نام نژاد پدر و مادر در نام آن ها نمایان شده است .

نژاد پرشین تورتویزشل در زمینه رنگ ها تنوع بسیار زیاد و حیرت انگیزی دارد. زمانی که نژاد سیاه-قهوه ای آن با تورتویزشل قرمز جفت گیری می کند ، نتیجه آن یک نقاشی بسیار زیبا از بازی رنگ ها خواهد بود .

دوست داران این نژاد، امید دارند که این تنوع رنگ و زیبایی در آن ها باقی بماند و علاوه بر این توله های این نژاد خط قرمز درخشانی بر روی پیشانی خود دارند. برخی از توله ها نیز در ابتدا خاکستری هستند که بعد از 6 یا 9 ماهگی تغییر خواهند کرد .

پرشین تورتویزشل با موهای قرمز ، اخلاق آتشین خود را از پرشین های قرمز به ارث برده اند و طرفداران این نژاد معتقدند که آن ها شخصیت های متنوع و زیادی دارند .

ماده های این پرشین ها مادر های بسیار حواس جمع و با دقتی هستند. آن ها ترجیح می دهند که با رنگ مشکی و قرمز جفت گیری کنند تا بتوانند رنگ توله های خود را در مایه رنگ خود نگه دارند .

پرشین تورتویزشل ترکیبی از دلربایی و شگفتی را در شخصیتش دارد .

در بریتانیا ترجیح میدهند که رنگ های این نژاد با یکدیگر ترکیب شوند و یک رنگ مشخص از آن ها به وجود بیاید ولی در آمریکا رنگ بندی های متنوع بیشتر مورد توجه اند .

چشم های تمامی تورتویزشل ها ، گود و فرو رفته و رنگی مایل به نارنجی دارند .

اکثر دامپزشکان مدرک چهار ساله کارشناسی  را کسب کرده اند  و سپس چهار سال دیگر به دانشکده دامپزشکی وارد می شوند  تا دکترای خود را دریافت کنند. همه دامپزشکان آموزش پایه مشابه در دانشکده دامپزشکی دریافت می کنند و پس از فارغ التحصیلی، نوع کار و شغل مورد نظرخود  را انتخاب می کنند . دامپزشکان افرادی متخصص و آموزش دیده هستند که هر کدام شخصیت و سطح تجربه ی مختص خود را دارند . اگر در سالیان گذشته حیوان خانگی داشتید ، شما از قبل رابطه نزدیک با دامپزشک مورد نظر  را شروع کرده اید .  اما اگر حیوان خانگی ندارید ، بهتر است که بیشتر با کلینیک های دامپزشکی آشنا شوید تا گربه  جدیدتان سریعا معاینه بشود . اگر تجربه مثبتی در این زمینه داشتید ، این کلینیک دامپزشکی می تواند منبع پاسخگویی سوالات و رسیدگی به مشکلات آتی شما شود .

اساس انتخاب

اگر در کلان شهر زندگی می کنید و از طریق نیازمندی ها به دنبال دامپزشک مناسب هستید ، قطعا با لیست بلندی از دامپزشکان مواجه خواهید شد . چطور می توان یک کلینیک دامپزشکی و دامپزشک درجه یک انتخاب کرد؟ فاکتور های زیادی تاثیر گذارند که هر کدام ارزش و اهمیت متفاوتی برای شما خواهند داشت .

مکان

همه ی ما زندگی شلوغی داریم و همواره سعی می کنیم با جاهایی کار کنیم که برای ما مسیر مناسبی داشته باشند . تک تک ما علاقه مندیم فاصله ی معینی برای خرید کالا یا دریافت خدمات طی کنیم و این فاصله به شرایط متفاوتی بستگی دارد . همین شرایط مشابه برای خدمات دامپزشکی نیز صدق می کند .

محل زندگی شما و در  دسترس بودن محل ، عوامل تاثیرگذاری در پیدا کردن دامپزشک هستند . به نظر میرسد مکان مناسب دلیل محکمی برای انتخاب یک دامپزشک است چون معمولا شما سعی در انتخاب خدماتی دارید که به آسانی قابل دسترس هستند . بنابراین بهتر است کلینیک های دامپزشکی را در نظر بگیرید که در نزدیکی خانه یا محل کارتان یا در مسیرتان قرار دارد .

ظاهر کلینیک دامپزشکی و امکانات آن

ظاهر امکانات دامپزشکی بازتابی از شخصیت و دیدگاه مالک کلینیک است . امکانات تمیز و شسته رفته نیازمند تعمیر و نگهداری و مراقبت است که استاندارد بودن کلینیک را نشان می دهد . ممکن است به این نتیجه برسیم که پزشکان می خواهند مراقبت و تلاش بیشتری برای درمان گربه شما  داشته باشند، چون به ظواهر کار اهمیت می دهند .

قبل از بردن گربه تان به کلینیک دامپزشکی حتما بازدید از کلینیک و امکاناتش را در نظر داشته باشید . اگر دامپزشک از کلینیک خود و نحوه ی کار آنجا احساس رضایت می کند مشکلی نیست ، اما بهترین کار این است که از قبل با آن جا تماس بگیرید  تا مجبور نشوید اورژانسی حضور پیدا کنید .

امکانات بزرگ تر و بیشتر لزوما بهتر نیستند . کاربرد این امکانات مهم تر است . یک کلینیک دامپزشکی پایه دارای محل پذیرش ، اتاق آزمایش ، محل درمان ، محل قفس ها ، اتاق جراحی ، محل ایزوله شده ، داروخانه و مطب دامپزشک باشد .

اولین برخورد همیشه اهمیت دارد اما باید دلیل آنچه می بینید یا حس میکنید نیز برایتان روشن باشد. اگر شما وارد یک کلینیک دامپزشکی شدید و بوی شدید ادرار می آمد ، میتواند به علت حضور گربه مریضی باشد که به تازگی وارد شده ( که در واقع مشکلی نیست ) یا می تواند به دلیل ادرار خشک شده کف زمین یا جعبه های کثیف باشد ( که قطعا نشان دهنده مشکل است ) . اگر پیشخوان و زمین تمیز و پاک نباشند، این امر باعث ایجاد سوال در ذهن شما در رابطه با تمیزی و بهداشتی بودن محل درمان گربه تان می شود . البته به یاد داشته باشید که کنترل نظافت سالن و جمع آوری موها و فضولات حیوانات در  وسط یک روز شلوغ و عجیب و غریب در کلینیک دامپزشکی کار سختی است .

آیا خدمات این کلینیک کامل و کافی است؟

بسیاری از کلینیک های دامپزشکی خدمات متفاوتی را پیشنهاد می کنند که شامل موارد زیر می شود :

مشاوره های رفتاری، حمل و نقل، دندان پزشکی، کنترل کک، مراقبت از مو، آزمایش داخل خانه، مراقبت پزشکی، مشاوره تغذیه، داروخانه، جراحی و عکسبرداری اشعه ایکس.

بعضی از کلینیک ها همچنین خدماتی نظیر سونوگرافی ، اندوسکوپی و جراحی با لیزر را هم ارائه می دهند .

گربه شما در طول زندگیش ، به احتمال زیاد تمامی این خدمات را نیاز خواهد داشت. داشتن امکانات کامل و مدرن کمی خیالتان را راحت خواهد کرد . اگر چندین خدمات را استفاده کنید ، کارکنان و دامپزشکان شما وگربه تان بیشتر آشنا خواهند شد و خدمات بهتری به شما ارائه خواهند دهند .

بسته به امکانات و تعداد کارکنان ، سرویس هایی نظیر مراقبت از مو و حمل و نقل در دسترس خواهد بود . قبل از تحویل گربه تان ، پیشنهاد می کنیم محل تحویل را چک بکنید . باکس های حمل در اندازه و ترکیبات مختلفی وجود دارند و مطمئنا شما می خواهید باکس مناسبی برای گربه تان فراهم آورید . اگر باکس ها در محل تحویل کوچک باشند ، در نظر داشته باشید که گربه فرصت بیرون آمدن یا انجام حرکات کششی را دارد یا خیر . تمیزی و تهویه مناسب باکس ها هم از اندازه آنها بسیار مهمتر است .

مراجعان دیگر چه می گویند؟

در زمان انخاب کلینیک دامپزشکی مناسب ، خوب است که از دوستان و همسایه هایی که گربه خانگی دارند سوال بپرسید و یا می توانید با جستجوی ساده در اینترنت ، دامپزشکانی که تخصص در زمینه ی خاصی دارند را پیدا کنید .

شهرت یک کلینیک دامپزشکی بسیار اهمیت دارد و پزشکان با وجدان، علاقه مند به داشتن احترام در جامعه هستند . اگر کسی به شما بگوید از کلینیکی دوری کنید ، دلیل مشخص  آن را بیابید  و اعتبار آن دلیل را بسنجید . همیشه بهترین راه ، قضاوت نهایی توسط  خودتان است .

احساس رضایت و راحتی

تمام فاکتورهایی که درباره اش بحث کردیم اهمیت بالایی برای انتخاب یک کلینیک دامپزشکی دارند اما فکر می کنیم مهمترین فاکتور ، نحوه خدمات دهی و برخورد  با مشتری توسط دامپزشکان و کارکنان می باشد . این ویژگی های ملموس نیاز به تلاش و مراقبت بیشتری دارند .

ارتباط تاثیر گذار

مشتری باید بتواند با دامپزشکان و کارکنان ارتباط موثری داشته باشد . ایجاد یک ارتباط درست و کامل، ضامن دریافت نتایج مورد انتظار برای گربه تان خواهد بود و او به بهترین شکل درمان خواهد شد . بسیاری از مردم اعتقاد دارند تصمیم گیریشان  درباره انتخاب کلینیک دامپزشکی مناسب به تنهایی بر اساس مکالمه اولیه با بخش پذیرش صورت میگیرد . اگر کارمند بخش پذیرش خوش برخورد و با اطلاعات کافی باشد ، شما احساس راحتی خواهید داشت حتی اگر اطلاعات کافی درباره خود دامپزشک نداشته باشید . این مثال خوبی هست برای اینکه متوجه شوید، چه مقدار برخورد اول می تواند بر مشتری اثرگذار باشد . اگر می خواهید در باره پزشکان و کارکنان اطلاعات بیشتری کسب کنید ، سوالات بیشتری بپرسید . یک کارمند بخش پذیرش خوب برای صبحت کردن و گوش دادن به مشتریان وقت کافی می گذارد .

آیا  تجربه خوبی بود ؟

پس از اولین ویزیت دامپزشک ، می توانید با پاسخ دادن به سوالات زیر تجربه خود را ارزیابی کنید :

آیا پزشک گربه تان را مهربانانه و با علاقه بغل کرد ؟

آیا با پزشکتان به راحتی ارتباط برقرار کردید ؟

آیا پزشک ظاهری حرفه ای داشت ؟

آیا پزشک به صحبتهایتان گوش م یداد ؟

آیا شما متوجه شرایط و اوضاع گربه تان و راه های پیشنهادی شدین ؟

اگر دارویی تجویز شده ، آیا پزشک و کارکنان نحوه استفاده ی درست را به شما نشان دادند ؟

آیا پزشک وقت کافی برای شما و پاسخگویی به سوالات شما صرف کرد ؟

یک کلینیک دامپزشکی خوب دارای متخصصین پشتیبانی ، بخش پذیرش ، تکنسین ها و دستیاران خبره می باشد . این کارکنان قادر خواهند بود بیشتر سوالات شما را پاسخ دهند یا جواب مناسبی بیابند . معمولا دامپزشکان در خارج از زمان برنامه ریزی شده ویزیت برای پاسخگویی به شما در دسترس نیستند بنابراین بهتر است سوالات خود را از اعضا و کارکنان کلینیک بپرسید . قاعدتا کمک خود را فوری دریافت خواهید کرد .

حرفه ای ترین کارکنان در یک کلینیک دامپزشکی ، به جز پزشکان ، متخصصان بهداشت حیوانات هستند . این متخصصان در این رشته تحصیل کرده اند ، امتحانات مدرک مورد نظر را پشت سر گذاشته اند و به طور قانونی توانایی اجرایی بسیاری از دستورالعمل ها را دارند . دانش و تمرینات انها در مراقبت از حیوانات قابل مقایسه با پرستاران ثبت شده می باشد .

آیا قیمت اهمیت دارد ؟

هر کلینیک دامپزشکی قیمت متفاوتی برای خدماتی که ارائه میدهد پیشنهاد می دهد . دامپزشکان بر اساس فاکتور های متفاوتی نظیر : امکانات ، کارکنان ، سطح تخصص و تجربیات پیشین ، جا و مکان کلینیک ، دستگاه بیهوشی و محصولات استفاده شده و رقابت موجود قیمت گذاری می کنند .

بعضی کلینیک ها تلاش میکنند شما رو به کمک اعلام پایین تر قیمت ها پشت تلفن به دامپزشکی بکشانند و سپس برای خدمات جانبی هزینه های اضافی از شما دریافت می کنند .مقایسه هزینه ها برای خدمات مشابه و  استفاده از دارو ها و تخصص های مشابه اهمیت زیادی دارند مخصوصا اگر به صورت تلفنی می خواهید تصمیم بگیرید کدام کلینیک  بهترین قیمتها را دارد .

گربه ها یکی از محبوب ترین حیوانات خانگی هستند، اما  معمولا آنها را بسیار کمتر از سگ ها پیش دامپزشک می برند. اما دلیل این مساله چیست؟

خوب، اگر شما یک صاحب گربه هستید، احتمالا یکی از دلایل اصلی آن را می دانید: بسیاری از گربه ها در طی این بازدید اضطراب را تجربه می کنند و بردن آنها به کلینیک دامپزشکی چالش بزرگی است.

اما با انجام کارهایی ساده می تواند این روند را بسیار آسان تر کنید. برای استرس کمتر گربه شما، ما هفت استراتژی را برای بازدید از کلینیک دامپزشکی جمع آوری کرده ایم.

[irp posts=”7288″ name=”چطور حیوان خانگی مان را برای معالجه پیش دامپزشک ببریم؟”]

به گربه خود بیاموزید که باکس حمل و نگهداری خود را دوست داشته باشد:

ما می دانیم که فقط اشاره به باکس حمل گربه باعث می شود بسیاری از صاحبان گربه و خود گربه ها، مضطرب شوند و استرس بگیرند. گربه ها میدانند که احتمالا در این جعبه تنگ تحت فشار قرار می گیرند و سپس به یک مقصد ناآشنا و ترسناک، مانند دامپزشک حمل می شوند. بنابراین جای تعجب نیست که وحشت زده می شوند! به جای استفاده صرف از این باکس به عنوان وسیله حمل و نقل، آن را به محلی برای استراحت و آسایش گربه تان تبدیل کنید. قرار دادن یک رختحخواب راحت داخل آن و گذاشتن آن در جایی که او دوست دارد (در یک نقطه آفتابی و یا در اتاق مورد علاقه اش)، می تواند به این کار کمک کند.  بنابراین گربه شما می تواند در هر زمان که دوست دارد، در آن استراحت کند. بسیاری از گربه ها خوابیدن در فضاهای کوچک را دوست دارند، بنابراین، این احتمال وجود دارد که از این مساله لذت برده و به تدریج عاشق باکس خود شوند.

آنها را به ماشین سواری عادت دهید:

بعد از اینکه موفق شدید کاری کنید تا گربه تان علاقمند به باکس حملش شود، وقت آن رسیده که او را به حمل و نقل با ماشین هم عادت دهید. بهتر است برای چند بار اول، او را داخل باکس قرار دهید، درون ماشین ببرید،درب های ماشین را باز بگذارید، به او جایزه یا خوراکی تشویقی بدهید و سپس از ماشین خارج کنید. وقتی احساس کردید به این مساله عادت کرده، او را داخل ماشین بگذارید درب ماشین را ببندید و باز کنید، در مرحله بعد ماشین را روشن و خاموش کنید و در نهایت مسافت های کوتاه او را با خود ببرید تا متوجه شود که ماشین آنقدرها هم ترسناک و استرس زا نیست.

فرومون اسپری کنید:

برای بسیاری از گربه ها، فرومون های مصنوعی مانند عطرهای آرامش بخش هستند. اسپری کردن فرومون در باکس حمل گربه و یا  بر روی یک حوله و انداختن آن روی باکس(به طوری که گربه نتواند غریبه ها و سگهای دیگر در اتاق انتظار و یا در داخل خودرو را ببینید) راه خوبی است. اگر دامپزشکتان اجازه داد و موافقت کرد در اتاق مطب هم کمی از آن اسپری کنید. دکتر مارتی بکر می گوید که او خیلی از چیزها را اسپری می کند، مانند پیشانی او. البته فرومون های مصنوعی بر روی بسیاری از گربه ها تاثیری نخواهند داشت، اما ارزش امتحان کردن دارند. البته قبل از کار حتما با دامپزشک خود مشورت کنید.

یک استراتژی برای اتاق انتظار داشته باشید:

منتظر ماندن در اتاق انتظار می تواند بدترین کابوس یک گربه باشد زیرا همیشه پر از افراد غریبه و سگ ها و گربه های دیگر است و همین مساله برای گربه ها استرس زیادی را ایجاد میکند. بهترین کار این است که با پرسنل کلینیک دامپزشکی هماهنگ کنید و در صورتی که موافقت کردند به جای اتاق انتظار در ماشین خود منتظر بمانید تا نوبتتان شود. البته به شرطی که هوای داخل ماشین خیلی گرم یا سرد نباشد. اگر پرسنل به شما اجازه این کار را ندادند، روی باکس حمل او را با حوله بپوشانید تا محیط و افراد غریبه را نبیند.

به گربه خود آموزش دهید که به دیگران اجازه دهد او را لمس کنند:

وقتی گربه خود را پیش دامپزشک می برید، دامپزشک او را سر تا پا معاینه می کند. برخی گربه ها دوست ندارند که افراد غریبه آنها را لمس کنند. بهتر است ، زمانی که گربه تان هنوز بچه است این آموزش را به او بدهید که لمس شدن توسط دیگران را تحمل کند اما زمانی که بالغ شد هم می توان این آموزش ها را به او داد. او را با آرامش و به درستی بلند و بغل کنید و از دوستانتان هم بخواهید که همین کار را انجام دهند. گربه ها معمولا زمانی که به پنجه های آنها دست می زنید، معترض می شوند بنابراین به آرامی سعی کنید پنجه های آنها را لمس کنید و انگشتانشان را کمی فشار دهید و البته جایزه دادن و خوراکی های تشویقی را هم فراموش نکنید. همه این کارها هنگام گرفتن ناخن هایشان نیز به شما کمک میکند.

به رفتارهای خوب گربه تان جایزه دهید :

همه کارهایی که برای عادت دادن گربه تان به دامپزشک انجام می دهید، می توانید بسیار خسته کننده و آزاردهنده باشد و زمان زیادی هم می برد. اما باید صبور باشید! عصبانی شدن و تنبیه کردن گربه تان، فقط او را مضطرب تر و پراسترس تر می کند.  بنابراین تمرکز خود را بر روی تشویق کردن او بگذارید. مهم نیست که آن کار چقدر کوچک باشد، هر رفتار خوبی می تواند یک جایزه و تشویق داشته باشد هدف این است که ملاقات او با دامپزشک در آرامش اتفاق بیافتد. این کارها آنقدرها هم به نظر می رسد سخت و دوشوار نیستند، تنها صبوری و تمرین شما را می طلبند!

با دامپزشک خود صحبت کنید :

در مورد برخی از گربه ها، هیچ یک از راه حل های بالا کارساز نخواهد بود و هیچ تغییری در رفتار آنها هنگام برخورد با دامپزشک ایجاد نخواهد کرد.  اگر گربه شما همچنان در این ملاقات ها مضطرب است، دامپزشک شما ممکن است آرام بخش یا راهکارهای دیگری را توصیه کند. در موارد شدید، پیدا کردن یک دامپزشک که خدمات ویزیت در محل سکونت شما را ارائه می دهد، می تواند مفید باشد. اما هرگز اجازه ندهید که این رفتار گربه شما، باعث شود از چکاپ های منظم پزشکی او صرف نظر کنید. سلامت گربه شما از هر چیزی مهمتر است.