آشنایی با گربه پرشین و انواع آن (بخش دوم)
پرشین بای کالر :
شاید دیده باشید که هر گربه مو بلندی که تیکه ای موی سفید داشته باشد را در فیلم های ترسناک استفاده میکنند . اگرچه که گربه های کمی هستند که قسمتی از بدنشان موی سفید نباشد ولی پرشین بای کالر را همچنان می توان به عنوان شخصیت فیلم ترسناک در نظر گرفت . بای کالر با پاها ، قفسه سینه ، قسمت زیرین و پوزه سفید رنگ همانند پرشین تورتویزشل وسفید در طبقه ” سایر پرشین ها ” محسوب میشوند که اخیرا گسترش دهندگان نژاد در پی این هستند که این نژاد را به طور جداگانه و جدی تری طبقه بندی کنند . حالت ایده آل برای قرار گیری رنگ سفید در بای کالر حالت V شکل است که از بالای بینی آن ها آغاز میشود .
پرشین تورتویزشل و سفید :
تورتویزشل کلاسیک و معمولی که به رنگ مشکی و قرمز است که گاهی ممکن است قسمتی موهای سفید نیز در آن ها ظاهر شود که این مساله در صورتی است که آن ها مرتب و آراسته باشند . در آمریکا به آن ها “کالیکو” به معنای پارچه کتان نیز گفته میشود . در انگلستان نیز به آن ها “چینتز” گفته میشد که امروزه دیگر کاربردی ندارد . در آمریکا نوعی استاندارد خاص برای قرار گیری رنگ سفید در این نژاد وجود دارد که در صورت وجود این استاندارد ها ، این گربه ها را در این دسته قرار میدهند ولی در انگلستان هر نوع ترکیبی از رنگ سفید قابل قبول است .
پرشین تَبی :
این نوع نژاد در صورت آراسته بودن حالت پفی اغراق آمیزی دارد . این گربه در طبقه سایر نژاد ها قرار گرفته است . به دلیل پوشش این نژاد ، صاحبین آن ها باید دقت بیشتری در شانه کردن و مراقبت از آن ها به خرج دهند . استانداردی که در این نژاد باید وجود داشته باشد شامل لکه های تیره در دم و کف پاهاست . رنگ اصلی پرشین های تبی قهوه ای ، قرمز و نقره ای است . نژاد های قوی و خوب تبی امروزه در سر تا سر جهان در حال گسترش هستند . تبی قرمز ، با رنگ زنجبیلی خود و چشمان هم رنگ پوستش یکی از معروف ترین نژاد های گربه پرشین است . نژاد تبی نقره ای نیز به رنگ چشمان متفاوتش معروف است .
پرشین چین چیلا :
در سال 1882 میلادی گربه ماده آنگورا سفید با یک گربه هم رنگ خود که نژاد مشخصی هم نداشت جفت گیری کردند که نتیجه آن اولین گربه ماده نژاد چین چیلاست که بدن او هنوز در موزه تاریخ طبیعی لندن نگه داری میشود . پوشش نژاد چین چیلا کاملا سفید است به جز در قسمت هایی از سر ، دم و پا که مقداری با رنگ سیاه ترکیب شده است . این نژاد به دلیل رنگ سفیدش ممکن است به مثال پری قصه ها باشد اما از نظر سایز اصلا این گونه نیست و اندازه این نژاد متوسط رو به بزرگ است .
پرشین طلایی :
این نژاد ممکن است در سال 1920 از پرشین چین چیلا نشات گرفته شده باشد . گونه مدرن این نژاد از واردات چین چیلا در سال 1970 از آمریکا به انگلستان و ترکیب آن با یک گونه نیوزلندی به وجود آمده است . پشت ، دم و سر این گربه باید رنگ هایی از عنصر قهوه ای را در خود داشته باشند تا بتوانند رنگ طلایی را پدیدار کنند . توله های این نژاد در ابتدا ممکن است نشانه هایی از پرشین تبی نیز داشته باشند .
پرشین Shaded silver :
این نژاد از گربه از جفت گیری چین چیلا با یک نژاد هم رنگ خود و البته مو بلند در جهت ارتقا سایز و رنگ به وجود آمده است .
این نژاد ، نسبت به چین چیلا ، رنگ تیره تری دارد . پوشش این نژاد سفید با سایه هایی از رنگ سیاه است که به آرامی از پشت به جلوی این گربه تغییر رنگ میدهد . در آمریکا این نژاد را با بهترین نژاد ممکن آن ترکیب میکنند تا بتوانند دوباره نژاد چین چیلا را به وجود آورند . با توجه به اسناد و شواهد ، توله های چین چیلا و پرشین Shaded silver هردو در یک مکان متولد شده اند .
پرشین دودی :
این نژاد ترکیبی از چین چیلا ، پرشین سیاه و آبی است . پرشین دودی قدیمی و اصیل بیشتر به رنگ مشکی و آبی بود ولی نژاد امروزی به دلیل تغییر ژنتیکی در طیف های مختلف رنگ دیده میشود که رنگ مشکی آن اولین رنگ پدیدار شده بود .
نژاد دودی آبی بیشتر به عنوان حیوان خانگی نگهداری میشود و قابلیت گربه های نمایشی را ندارد . گربه های پرشین دودی ، بیشترین تفاوت را با یک دیگر دارند . پوشش زیرین آن ها باید به سفید ترین حالت ممکن باشد و لایه رویی را باید رنگ اصلی آن به صورت طیف قرار گرفته باشد . در تمام پرشین های دودی ، تیره ترین قسمت ها بر روی پشت ، سر و پا هستند و روشن ترین قسمت ها در حاشیه بدن ، پهلو ها و گردن قرار دارند .
پرشین کامئو :
نژاد کامئو به عنوان یک اتفاق دوس داشتنی و نادر محسوب میشد تا این که در سال 1950 میلادی در آمریکا شناخته شد و شروع به گسترش پیدا کردن کرد . . توله های این نژاد که به رنگ کرم هستند از نژاد ترتویزشل ها هستند . رنگ کامئو ها آن ها را به دو دسته تقسیم میکند . دسته اول کامئوهای صدفی هستند که بسیار نرم تر به نظر میرسند و طیف رنگی آن ها نیز کمرنگ تر است . دسته دوم شیدید کامئوها (Shaded cameo) هستند که رنگ های تیره تری در آن ها وجود دارد و از نظر رنگی ترکیبی از چین چیلا و کرم و قرمز هستند .
پرشین کالر پوینت ( هیمالین ) :
تمامی نژاد های پرشین مو بلند تا به این جا طبق رنگ ، پترن و نژاد های تشکیل دهنده آن ها طبقه بندی شده اند .
اولین پرشین های کالر پوینت یا هیمالین ، از ترکیب پرشین مو بلند و گربه هیمالین تشکیل شده اند . به همین دلیل در آمریکا این نژاد را به گربه هیمالین نیز میشناسند . طرح روی پوشش این نژاد شبیه گربه سیامی است و نتیجه این ترکیب ، گربه پرشین مو بلندی است که طرح هایی از گربه سیامی دارد . برجستگی های این گربه مانند پوزه ، پاها و صورت رنگی هستند و تفاوت رنگی محسوسی بین برجستگی ها و بدن این نژاد دیده میشود .
تغییرات گربه سیامی به این نوع از گربه پرشین تقریبا از قبل جنگ جهانی دوم به وجود آمد اما تا سال 1957 دیده نشدند .
نژاد کالر پوینت امروزه حتی از پرشین آبی نیز محبوب تر و شناخته شده تر هستند .
[irp posts=”7325″ name=”آشنایی با گربه پرشین و انواع آن (بخش اول)”]